MENU
Przerzeczyn Zdrój. W 2009 r. Gazeta Wyborcza tak opisywała pałac w Dolnym Przerzeczynie" (...) W Dolnym Przerzeczynie (część wsi od szosy Wrocław-Kudowa aż do kościoła) w 1906 r. stanęła w parku okazała willa z wieżyczką i gankiem ze stylizowanymi na antyczne kolumnami. Dziś mieści biura Ośrodka Hodowli Zarodowej. Wiedzie tam gęsta, grabowa aleja. Wieże budowli zdobi fryz z liści dębowych (dojrzymy w nim też komiczną ropuchę) i herby właścicieli. Do parku w stylu angielskim wchodzi się przez kutą bramę z herbem Pfeilów. Jest staranie utrzymany, rosną tu 200-letnie okazy: tulipanowce amerykańskie, purpurolistne i strzępolistne buki, cisy, limby, platany, dęby, lipy i jałowce chińskie. Łącznie 49 gatunków, w tym 24 obce. Kto ceni sobie chwile samotności w otoczeniu przyrody, lepiej trafić nie może. Bo choć do sanatoriów dojdziemy stąd spacerem w 10 minut, kuracjusze raczej tu nie zaglądają, podobnie jak i mieszkańcy Przerzeczyna. Całymi godzinami można spacerować i nikogo nie spotkać (...)" Dzisiaj brama zamknięta na kłódkę. Na teren zapuszczonego parku wchodzi się przez dziurę w murze, a pałac wygląda na opustoszały.

Dodał: sawa° - Data: 2019-04-11 19:49:27 - Odsłon: 1550
01 kwietnia 2019

Data: 2019:04:01 12:56:22   ISO: 160   Ogniskowa: 14 mm   Aparat: Panasonic DMC-GF3   Przysłona: f/6.3   Ekspozycja: 10/4000 s  


Pierwszy pałac zbudowany w 1609 roku (brak danych nt. właścicieli), wielokrotnie przebudowywany, w 1845 roku należał do hrabiny Antoinette Magnis, kolejnymi właścicielami do 1946 roku byli członkowie rodziny von Pfeil.
W 1907 stary pałac został zburzony przez ówczesnego właściciela Gűntera von Pfeil z powodu niefunkcjonalności i przypuszczalnie zbyt dużych kosztów utrzymania i renowacji. Przy ogólnym niezadowoleniu reszty rodziny zastąpiła go modna willa. Integralną część dworu stanowi zachowany do dziś park, do którego prowadzi ozdobna brama z herbami von Pfeil na skrzydłach, od niej do pałacu biegnie aleja grabowa. W południowo-zachodnim narożu parku zorganizowano pagórek widokowy. Obok widać ślad cokołu dawnej rzeźby. Park – najstarsze drzewa liczą 200 lat, pozostałe 150-100, są wśród nich buki purpurolistne i strzępolistne, choina kanadyjska, cisy, dęby szypułkowe i bezszypułkowe, lipy, tulipanowce amerykańskie, sosna czarna, limba, platany, jałowce chińskie. Łącznie 49 gatunków i odmian, w tym 25 krajowych i 24 obce. Ostatnimi właścicielami i mieszkańcami romantycznej willi w Dolnym Przerzeczynie byli Erich von Pfeil z małżonką Ewą z domu von Salza.
Po wojnie pałac przejęło PGR, co pozwoliło zachować obiekt w dobrym stanie. Zadbany park jest dzisiaj miejscem spacerów mieszkańców i kuracjuszy.
Za autorką książki panią Bożeną Mirek

  • /foto/7062/7062210m.jpg
    1900 - 1904
  • /foto/67/67984m.jpg
    1906
  • /foto/67/67985m.jpg
    1907
  • /foto/5750/5750506m.jpg
    1928
  • /foto/3694/3694285m.jpg
    1931
  • /foto/180/180570m.jpg
    2006
  • /foto/180/180571m.jpg
    2006
  • /foto/180/180569m.jpg
    2007
  • /foto/180/180572m.jpg
    2007
  • /foto/180/180575m.jpg
    2007
  • /foto/180/180577m.jpg
    2007
  • /foto/375/375250m.jpg
    2011
  • /foto/375/375253m.jpg
    2011
  • /foto/6091/6091156m.jpg
    2016
  • /foto/7931/7931846m.jpg
    2019
  • /foto/7932/7932925m.jpg
    2019
  • /foto/7932/7932926m.jpg
    2019

sawa°

Poprzednie: Kamienica nr 31 Strona Główna Następne: Pałac Dolny Przerzeczyn