Zbudowany w stylu neoromańskim w latach 1900-1902 jako ewangelicki, remontowany w 1962. Orientowany, murowany, z prostokątną w rzucie nawą, z węższym zakończonym trójbocznie prezbiterium ujętym dwoma symetrycznymi zakrystiami, z wieżą między dwoma kruchtami od zachodu, nakryty dachami dwuspadowymi.
Nawę przekrywa płaski strop, natomiast prezbiterium dwuprzęsłowe sklepienie krzyżowo-żebrowe. Wystrój wnętrza neoromański.
[kris_2] za: J. Pilch "Leksykon zabytków architektury Dolnego Śląska", 2005, 2011.