Kościół ewangelicki Żłóbka Chrystusowego
- jest to zespół obiektów obejmujących dawny kościół ewangelicki, wieżę, szkołę ewangelicką i budynek pastorówki. Powstanie zboru jest związane z okresem kontrreformacji, kiedy to katolicy wschowscy oficjalnie wystąpili o zwrot kościoła farnego, zajmowanego dotychczas przez protestantów. Ci z kolei zmuszeni byli w szybkim czasie postawić nową świątynię. Na ten cel wykupiono dwa domy przy Bramie Polskiej i zaadaptowano na potrzeby zboru. Całością prac zajmował się budowniczy z Osowej Sieni Hans Grantz. Pierwsze uroczyste nabożeństwo w nowym zborze odbyło się 24 grudnia 1604 roku. Dla upamiętnienia tego dnia nadano świątyni wezwanie Żłóbka Chrystusa (po niemiecku „Kripplein Christi”). Kościół został zniszczony podczas pożarów miasta w latach 1644 i 1685. W czasie odbudowy wymieniono dach (dotychczasowe dwa zastąpiono jednym dwuspadowym), filary i empory. Na zewnętrznej ścianie szczytowej, w środkowej wnęce umieszczona jest płaskorzeźba przedstawiająca scenę Ukrzyżowanie Chrystusa. W salonowym wnętrzu świątyni znajdują się trzy kondygnacje empor (z II połowy XVII wieku), barokowy chór muzyczny (XVIII wiek) oraz renesansowe stalle (XVII wiek). Na potrzeby dzwonnicy zaadaptowano wieżę dawnej Bramy Polskiej. Jest to budowla trzykondygnacyjna, murowana z kamieni i cegły. Przy kościele znajduje się budynek dawnej szkoły ewangelickiej. Na frontonie zachował się łaciński napis: „Fundamentem państwa jest właściwe wychowanie młodzieży”. Kościół działał do 1945 roku, kiedy to po II wojnie światowej nastąpiła w mieście całkowita wymiana ludności. Niemców – ewangelików zastąpili Polacy – katolicy. Podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w świątyni w latach 2004 – 2005 odkryto kryptę grobową Zofii Ujejskiej, żony wschowskiego starosty Hieronima Radomickiego. Wschowski kościół miał swoich wielkich pastorów – Waleriusza Herbergera i Samuela Fryderyka Lauterbacha. Pierwszy z nich był nie tylko kaznodzieją, ale też poetą i autorem wielu prac teologicznych. Jego pieśń „Valetwill ich dirgeben” („Pożegnać się z tobą chcę”) na stałe trafiła do śpiewników ewangelickich. Był też wielkim patriotą wschowskim. W swoich kazaniach nawoływał wiernych, by byli dumni, że są obywatelami królewskiego miasta Wschowy. Drugim znanym pastorem wschowskim, o pokaźnym dorobku literackim i historycznym, był Samuel Fryderyk Lauterbach. Ten niemiecki kaznodzieja zawsze stawał w obronie Polski i chwalił polskich władców. Ostatnie słowa, jakie zawarł w swoim dziele „Kronika Polska”, brzmią: „Niech się Polsce dobrze wiedzie”.
Obiekt ze względu na prowadzone prace archeologiczne zamknięty jest dla dużych grup zwiedzających. Wejście do kościoła możliwe jest tylko pod nadzorem pracowników Wydziału Promocji i Rozwoju UMiG Wschowa po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym. (tel. 65 540 59 98 lub 65 540 86 09).
Opis zaczerpnięto ze strony
- jest to zespół obiektów obejmujących dawny kościół ewangelicki, wieżę, szkołę ewangelicką i budynek pastorówki. Powstanie zboru jest związane z okresem kontrreformacji, kiedy to katolicy wschowscy oficjalnie wystąpili o zwrot kościoła farnego, zajmowanego dotychczas przez protestantów. Ci z kolei zmuszeni byli w szybkim czasie postawić nową świątynię. Na ten cel wykupiono dwa domy przy Bramie Polskiej i zaadaptowano na potrzeby zboru. Całością prac zajmował się budowniczy z Osowej Sieni Hans Grantz. Pierwsze uroczyste nabożeństwo w nowym zborze odbyło się 24 grudnia 1604 roku. Dla upamiętnienia tego dnia nadano świątyni wezwanie Żłóbka Chrystusa (po niemiecku „Kripplein Christi”). Kościół został zniszczony podczas pożarów miasta w latach 1644 i 1685. W czasie odbudowy wymieniono dach (dotychczasowe dwa zastąpiono jednym dwuspadowym), filary i empory. Na zewnętrznej ścianie szczytowej, w środkowej wnęce umieszczona jest płaskorzeźba przedstawiająca scenę Ukrzyżowanie Chrystusa. W salonowym wnętrzu świątyni znajdują się trzy kondygnacje empor (z II połowy XVII wieku), barokowy chór muzyczny (XVIII wiek) oraz renesansowe stalle (XVII wiek). Na potrzeby dzwonnicy zaadaptowano wieżę dawnej Bramy Polskiej. Jest to budowla trzykondygnacyjna, murowana z kamieni i cegły. Przy kościele znajduje się budynek dawnej szkoły ewangelickiej. Na frontonie zachował się łaciński napis: „Fundamentem państwa jest właściwe wychowanie młodzieży”. Kościół działał do 1945 roku, kiedy to po II wojnie światowej nastąpiła w mieście całkowita wymiana ludności. Niemców – ewangelików zastąpili Polacy – katolicy. Podczas prac wykopaliskowych prowadzonych w świątyni w latach 2004 – 2005 odkryto kryptę grobową Zofii Ujejskiej, żony wschowskiego starosty Hieronima Radomickiego. Wschowski kościół miał swoich wielkich pastorów – Waleriusza Herbergera i Samuela Fryderyka Lauterbacha. Pierwszy z nich był nie tylko kaznodzieją, ale też poetą i autorem wielu prac teologicznych. Jego pieśń „Valetwill ich dirgeben” („Pożegnać się z tobą chcę”) na stałe trafiła do śpiewników ewangelickich. Był też wielkim patriotą wschowskim. W swoich kazaniach nawoływał wiernych, by byli dumni, że są obywatelami królewskiego miasta Wschowy. Drugim znanym pastorem wschowskim, o pokaźnym dorobku literackim i historycznym, był Samuel Fryderyk Lauterbach. Ten niemiecki kaznodzieja zawsze stawał w obronie Polski i chwalił polskich władców. Ostatnie słowa, jakie zawarł w swoim dziele „Kronika Polska”, brzmią: „Niech się Polsce dobrze wiedzie”.
Obiekt ze względu na prowadzone prace archeologiczne zamknięty jest dla dużych grup zwiedzających. Wejście do kościoła możliwe jest tylko pod nadzorem pracowników Wydziału Promocji i Rozwoju UMiG Wschowa po wcześniejszym uzgodnieniu telefonicznym. (tel. 65 540 59 98 lub 65 540 86 09).
Opis zaczerpnięto ze strony
/
