Kościół parafialny p. w. św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Piławie Dolnej nazywany "białym", zbudowany ok. 1322 r., wzmiankowany w 1335 r. W obecnej postaci wzniesiony w okresie późnego średniowiecza, gruntownie restaurowany w 1855 r. Murowany, o skromnym jednonawowym układzie z wieżą od zachodu i węższym, prostokątnym prezbiterium. Zachował we wnętrzu późnogotycką rzeźbę ze sceną Zwiastowania z pocz. XVI w., malowane epitafium z 1516 r., przebudowany w XVI w., 20 marca 1654 r. w czasie konfiskaty kościołów odebrany protestantom. Na jednej z zewnętrznych ścian znajdują się szereg nagrobków kamiennych z postaciami zmarłych z lat 1608- 1675. Wnętrze kościoła posiada również obrazy św. Piotra i św. Jana Nepomucena (przeniesione prawdopodobnie z kościoła w Piławie Górnej), renesansowy obraz "Chrystus na Sądzie Ostatecznym", rzeźby Madonny i św. Katarzyny, barokowa chrzcielnica i ołtarz a także nagrobki z XVI i XVII wieku.
Ciekawostka! W 1821 r. podczas naprawy muru cmentarnego natrafiono na gliniane urny których pochodzenie wskazywało na czasy pogańskie, tj. przed 966 rokiem.