Restauracja "Letnia" wybudowana przez rodzinę Schenk'ów w 1886 r., kiedy, w czasie stabilizacji gospodarczej Niemiec, po zwycięskiej wojnie z Francją,, cesarstwo niemieckie, a szczególnie Prusy okrzepły, rozpoczęła się moda na wypoczynek na łonie natury i poznawanie uroków Haimatu. Pierwotnie była prowadzona przez członków rodziny, ostatnim z Schenk'ów, który zajmował się osobiście gospodą w latach 1907-1908 był Wilhelm Schenk. Potem gospodę Schenk'owie dzierżawili. Przed I WŚ gospodą zarządzali Ernest Brochno z żoną Dorothe. W 1913 r. gospodę przebudowano i rozbudowano. Wtedy też zapewne, doprowadzono do lokalu światło elektryczne. Po I WŚ popularność restauracji zapewne wzrosła, dzięki wybudowaniu na szczycie góry Parkowej wieży Wilhelma. Wcześniejsze punkty widokowe na szczycie góry (1890) i przy pomniku Jaeschke'go (1900), utraciły taką rolę, przez rosnące coraz wyżej drzewa, które uniemożliwiały podziwianie krajobrazu gór Sowich. Kolejnym znanym dzierżawcą tego obiektu, w latach 1924-1930, był niejaki Herman Riedel, a ostatnim niemieckim, prowadzacym lokal w latach 1937-1945, już pod nazwą Herrleinbergbaude jest Otto Wendt. Kto prowadził schronisko po II WŚ nie wiadomo. Obiekt spłonął w nocy z 9/10 maja 1947 r., po hucznych obchodach II rocznicy zwycięstwa nad hitlerowskimi Niemcami. /SyG/