Wzniesiony ok. 1683 r., spalony w 1707 r. Obecnie murowany, zbudowany w latach 1753-1756 wg projektu architekta Leopolda Ostritza z Trzebnicy, staraniem właścicielki Katarzyny z Sapiehów Sapieżyny. Restaurowany w 1853 r. i 1967 r. Murowany z cegły, otynkowany. Na rzucie prostokąta, dziewięcioosiowy. Wnętrze w układzie dwutraktowym nieco przekształcone, z obszerną sienią na osi, w której znajdują się schody na piętro. W kilku pomieszczeniach parteru sklepienia kolebkowe z lunetami. W sieni na zachowanej belce stropowej fragment daty 1753. W przeszłości, pomieszczenia ratusza pełniły różne funkcje. Tuż po wzniesieniu gmachu, na parterze w sieni, do której wiodły dwie bramy wejściowe, znajdowały się stragany z solą. Od wschodu rozlokowano jatki (sklepy), piekarnie, od zachodu wagę miejską, a od północy wydzielono pomieszczenie dla stróży nocnych. Na piętrze urzędowały władze miejskie, a dwa pomieszczenia zajmowała komora celna. Z czasem zlikwidowano sklepiki i urząd celny. W części parteru rozlokowano areszt miejski.
Funkcje administracyjne pełnił ratusz aż do 70-tych lat XX wieku. Decyzja o otwarciu Muzeum Ziemi Rawickiej, placówki gromadzącej pamiątki z bogatej przeszłości regionu oraz popularyzującej umiłowanie ziemi ojczystej w oparciu o miejscowe tradycje, narodziła się w czasie obchodów 1000-lecia Państwa Polskiego. Odpowiednią uchwałę podjęto na sesji Powiatowej Rady Narodowej 6 lipca 1971 roku, przeznaczając również dla nowej placówki kilka pomieszczeń parteru rawickiego ratusza. Na piętrze znajduje się Urząd Stanu Cywilnego, a reprezentacyjna sala portretowa jest miejscem obrad Rady Miejskiej Gminy Rawicz.
Na osi fasad ratusza od zachodu, znajduje się arkadowy portal zwieńczony gzymsem wolutowym i dekoracyjnym kartuszem z herbami fundatorki: Kroje, Wieniawa, Topór, Rawa, Lis, Łodzia, Doliwa, Szreniawa; od wschodu nad oknem gzyms wolutowy i rokokowy katusz z herbem Rawicza i datą 1754. Dach ratusza mansardowy z lukarnami, kryty dachówką. Na dachu czworoboczna wieżyczka zegarowa o sciętych, opilastrowanych narożach, nakryta hełmem blaszanym z latarnią, połączona galeryjkami z kominami. W 1783 r. staraniem Krystiana Styeglera, burmistrza miasta, założono na budynku ratusza pierwszy w Polsce piorunochron.
Źródło: