Cukrownia należy do kompanii Südzuker. W dużej części została rozebrana a teren przeznaczony zostanie na działki przemysłowe.
Jej początek to rok 1857 kiedy to małą cukrownię w Łagiewnikach otworzył właściciel ziemski August Andreas Rohde. W trakcie rozbudowy zakładu zaadoptowany został pobliski budynek młyna. Cukrownia w początkowym okresie była mało wydajna i dość prymitywna. SIłę napędową urządzeń stanowiły woły obracające kierat. W roku 1865 cukrownia przeszła w ręce Carla Gustava Reisnera, własciciela ziemskiego i cukrowni w Gottesgnaden. Od 1903/1904 roku dyrektorem zakładu został Alfred Schuch, który unowocześnił systematycznie. Od 1911 roku do 1945 dyrektorem cukrowni był Hermann Wennekes. W 1945 roku członkowie Volkssturmu rozmontowali wiele maszyn i wywieźli za Odrę uciekając przed Rosjanami. W okresie od czerwca do lipca 1945 roku zakładem opiekował się J. Kracher by poźniej przekazać pałęczkę nowo mianowanemu dyrektorowi inżynierowi J. Łukomskiemu. W porządkowaniu i odbudowie fabryki początkowo pomagali robotnicy niemieccy. Oficjalne przejęcie obiektu od Rosjan nastąpiło 8 VIII 1945 roku. Wyposażenie zakładu uzupełniono maszynami z zamkniętych fabryk z Godkowa i Kondratowic. Cukrownia ruszyła z produkcją 30 IX 1947 r.
W 1998 roku wyburzono stary młyn a cukrownia została zamknięta w styczniu 2004 roku decyzją
Südeutsche Zuckerindustrie AG Manheim"
b/h/2007 na podst.artykułu S. Ligarskiego "Cukrownia w Łagiewnikach" Sudety 6/24