Ulica Wysoka (Steinhaeuserallee), początkowo droga wiodąca z Bielawy Górnej, od ul. Kasztanowej, do kolonii Kamieniczki (Steinhaeuser) u podnóża Gór Sowich, małej osady rolników, trudniących się też tkactwem ręcznym. Były tu leśniczówka i gajówka dóbr hrabiego Sandreczkiego (później do 1945 r. Seidlitz-Sandreczki), kuźnia ( w której ukrywał się w zimie 1741 r. , przed Austriakami, król Prus Fryderyk II Wielki i piec do wypalania wapienia (widoczny jeszcze na mapie z 1940 r.). Po 1880 r. Kamieniczki stają się miejscem, gdzie budują swoje rezydencje bielawscy fabrykanci i powstają dwa duże lokale rozrywkowe z miejscami hotelowymi. Od końca 1900 r. poniżej Kamieniczek, przebiega linia Kolei Sowiogórskiej z Dzierżoniowa i Pieszyc do Srebrnej Góry, przedłużona w 1903 r. do Radkowa. Na życzenie mieszkańców Kamieniczek i właścicieli lokali rozrywkowych, wybudowano specjalny przystanek poniżej willi F. Rosenbergera (ul. Korczaka 1) z niewielką bocznicą do przetaczania składów pociągów kursujacych tylko na trasie Dzierżoniów (Pieszyce)- Kamieniczki, aby ułatwić turystom dostęp do tego miejsca wypoczynku (Ausflugsort). W 1914 r. Kamieniczki, po nowym podziale administracyjnym Bielawy, oznakowano jako Aleje Kamieniczki (Steinhaeuserallee). W czasie II WŚ poniżej torowiska, po zachodniej stronie drogi wybudowano baraki obozu pracy przymusowej, po 1945 r. wykorzystywane przez Armię Czerwoną jako koszary. W latach 1950-1952 baraki przebudowano na osiedle mieszkaniowe. Jeden z budynków został zamieszkany przez greckich emigrantów politycznych. W początkach lat 60-tych po zachodniej stronie drogi, między zabudową ul. Kasztanowej i prawym brzegiem Brzęczyka, założono ogrody POD. W latach 1971-1973 na łąkach i polach leżących na północny-zachód od budynków 1-14, wybudowano sztuczny zbiornik wodny, na potrzeby zaopatrzenia w wodę bielawskich zakładów włókienniczych. Głównym inwestorem były BZPB im. Dąbrowszczaków. Od 1982 r., pierwotne Kamieniczki, nazwano ul. Janusza Korczaka, przyjaciela dzieci (ze względu na umieszczone w dawnych willach fabrykanckich i lokalach rozrywkowych, prewentorium dla dzieci zagrożonych gruźlicą). Po 1992 r. do ul. Wysokiej przypisano drogę biegnącą od ul. Kasztanowej na południowy wschód, dawną polną drogę do Głębokiej Doliny (Tiefgrundweg) i zaczęto ją zabudowywać domami jednorodzinnymi. Nowe domy powstały wtedy też po wschodniej stronie pierwotnej ul. Wysokiej, poniżej koryta kanału zasilającego zbiornik "Sudety", z Bielawicy. Dalsza rozbudowa ulicy,nastąpiła po wykupieniu przez miasto gruntów poniżej dawnej linii kolejowej, gdzie zabudowano tereny po obu stronach polnej drogi, biegnącej od mostu nad Brzęczykiem do nowej, południowo wschodniej części ul. Wysokiej, nieco powyżej skrzyżowania z obecną ul. Chopina.