W tym miejscu była dawna komandoria zakonu joannitów , którzy w 1364 r. nabyli od dziedzicznego wójta miasta murowany dwór altarystów kościoła św. Jerzego. Swoją nową siedzibę joannici połączyli z kościołem specjalnym krużgankiem, którego wlot znajdował się za ołtarzem głównym kościoła. Joannici w znaczącym stopniu przyczynili się do rozbudowy kościoła św. Jerzego. Po ogłoszeniu przez M. Lutra jego 95 tez, już przed 1527 r. wierni podczas nabożeństw katolickich intonowali pieśni luterańskie. W tym czasie komturowie joanniccy nie pełnili już funkcji proboszczów, zachowując jedynie zwierzchność nominalną i często przebywali poza Dzierżoniowem. Zakon przeżywał też istotne trudności związane z utrzymaniem komandorii w protestanckim mieście. Ostatecznie opuścili Dzierżoniów przed 1540 r. Dokumenty mówią, że „dwór komtura” był dzierżawiony przez niejakiego von Schelendorffa. Joannici nie powrócili już do miasta, zarządzając swoimi dobrami ze Strzegomia. Ich siedziba z czasem popadła w ruinę i została rozebrana w drugiej połowie XVIII w. Efektem reformacji było również zniszczenie biblioteki parafialnej. Księgozbiór został rozproszony, a jego resztki zostały zabrane w 1743 r. przez komtura, barona von Breschin do Strzegomia. Sam dwór (zrujnowany pod koniec XVIII w.) ustąpił w 1811 r. miejsca budynkowi przędzalni, wybudowanej w tym miejscu przez Johanna Carla Theuera. Sto lat później powstaje tu, wybudowany przez siostry elżbietanki, dom sierot (Weisenhaus), a po I WŚ przekształcony w przedszkole i szkołę robót ręcznych dla dziewcząt. W 1929 r. dom przejęły i kontynuowały działalność siostry marianki. Początek II WŚ , to kolejna zmiana. Wracają siostry elżbietanki, które w budynku organizują szpital zakaźny, który w maju 1945 r. zajmuje Armia Radziecka. Rosjanie opuszczając Dzierżoniów w 1947 r. zabierają całe wyposażenie szpitala ze sobą (prawdopodobnie do garnizonu Północnej Grupy Wojsk Radzieckich w Świdnicy). Dom zostaje zwrócony parafii św. Jerzego, a ówczesny administrator apostolski ks. Karol Malik, przekazuje go polskim zakonnicom, salezjankom. Teraz jest tu Niepubliczne Przedszkole Sióstr Salezjanek im. św. Dominika Savio, którego całokształt działalności opiera się na personalistycznej koncepcji człowieka, systemie wartości chrześcijańskich głoszonych przez kościół katolicki oraz systemie wychowawczym św. Jana Bosko. /SyG/