10
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ludwik Idzikowski (1891-1929) - polski pilot wojskowy. Walczył początkowo w armii rosyjskiej, a od 1918 r. w tworzonym Wojsku Polskim. W czasie wojny polsko-rosyjskiej walczył początkowo w 7. eskadrze myśliwskiej, a następnie w 6 eskadrze wywiadowczej. Po wojnie służył w 14 eskadrze lotniczej. W listopadzie 1921 przeniesiono go do Wyższej Szkoły Pilotów w Grudziądzu. Następnie, przez kilka miesięcy był zatrudniony w Departamencie Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych, po czym powrócił do latania ...
Ludwik Idzikowski (1891-1929) - polski pilot wojskowy. Walczył początkowo w armii rosyjskiej, a od 1918 r. w tworzonym Wojsku Polskim. W czasie wojny polsko-rosyjskiej walczył początkowo w 7. eskadrze myśliwskiej, a następnie w 6 eskadrze wywiadowczej. Po wojnie służył w 14 eskadrze lotniczej. W listopadzie 1921 przeniesiono go do Wyższej Szkoły Pilotów w Grudziądzu. Następnie, przez kilka miesięcy był zatrudniony w Departamencie Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych, po czym powrócił do latania w 1 pułku lotniczym, w stopniu kapitana. W latach 1924-1926 dowodził eskadrą, a następnie dywizjonem. Idzikowski zginął 13 lipca 1929 r. podczas awaryjnego lądowania na wyspie Graciosa podczs drugiej próby lotu przez Atlantyk. Ludwik Idzikowski został pochowany 17 sierpnia 1929 w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Był odznaczony Orderem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Walecznych (trzykrotnie), Złotym Krzyżem Zasługi, Polową Odznaką Pilota, a pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Na podstawie: 
|
||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
