Północne stoki Łabskiego Szczytu (1472 m n.p.m.) pokryte są rozległym rumowiskiem skalnym. które schodzi do wysokości 1250 m n.p.m. Powstawało ono w warunkach klimatu peryglacjalnego, kiedy to w Karkonoszach panowały bardzo niskie temperatury i zamarzająca w szczelinach woda rozsadzała granitową skałę. Pokrywy blokowe na stokach Łabskiego Szczytu mają charakter mieszany. Występują tu blokowiska powstałe w efekcie wietrzenia wychodni granitu, jak i pokrywy stokowe, które ukształtowały się na skutek ...
Północne stoki Łabskiego Szczytu (1472 m n.p.m.) pokryte są rozległym rumowiskiem skalnym. które schodzi do wysokości 1250 m n.p.m. Powstawało ono w warunkach klimatu peryglacjalnego, kiedy to w Karkonoszach panowały bardzo niskie temperatury i zamarzająca w szczelinach woda rozsadzała granitową skałę. Pokrywy blokowe na stokach Łabskiego Szczytu mają charakter mieszany. Występują tu blokowiska powstałe w efekcie wietrzenia wychodni granitu, jak i pokrywy stokowe, które ukształtowały się na skutek grawitacyjnego przemieszczania się bloków granitowych. W epoce lodowcowej rumowiska skalne na stokach Łabskiego Szczytu były scementowane lodem. W momencie odwilży cały ten materiał zaczynał płynąć w dół stoku. Proces ten nazywamy soliflukcją, a jego śladem są formy przypominające jęzory widoczne w obrębie pokryw blokowych. Jęzory soliflukcyjne w dolnych częściach zakończone są spiętrzeniami w postaci wału.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
|
|||||||||||||||||||||
|
||