Park dworski Seidlitzów- Sandreczkich, odkupiony , przez miasto Bielawa 1 września 1930 r. Wtedy też jeden ze stawów dworskich przekształcono w basen kapielowy. Do 1945 r. zarządzał nim ratownik (Bademeister) Gerhard Matschijewski. Drugi staw przeznaczono na akwen rekreacyjny (Gondolen Teich) ze sztuczną wyspą. Obok basenu wybudowano drewnianą kawiarenkę z obszernym tarasem. Przed olimpiadą 1936 r. w Berlinie, na bielawskim basenie trenowała pływacka kadra olimpijska Niemiec. Basen funkcjonował do czasu wybudowania nowego obiektu przy zbiorniku "Sudety". Wtedy wyburzono jego infrastrukturę, a nieckę zasypano. Przy "okazji" zburzono też kawiarenkę. Pod koniec lat 80-tych przeniesiono w okolice basenu, muszlę koncertową z byłego ośrodka wypoczynku "Bielbaw"-u w Ostroszowicach. Służyła ona bielawianom tylko kilka lat. Zdewastowaną przez wandali, po 1989 r. miasto nie miało "głowy" do jej odrestaurowania, rozebrano. Do lat 70-tych XX w. do parku był włączony "Ogród Botaniczny" Uniwersytetu Wrocławskiego, leżący między ul. Parkową, 1 Maja, korytem Bielawicy i ówczesną zabudową ul. Mickiewicza ( folwark dworski (Mittelhof)). Po likwidacji ogrodu, jego zbiory przekazano do wrocławskiego Ogrodu Botanicznego przy ul. Sienkiewicza. Dopiero po wejściu Polski do UE, znalazły się fundusze na zagospodarowanie parku. W zachodniej części zbudowano "Skatepark" i ładny plac zabaw dla dzieci i siłownię plenerową. Obecny park rozciąga się między ulicami 1 Maja, Parkową i Wojska Polskiego do zabudowań (istniejących) dawnej cegielni dworskiej i SP nr 6.Od poczatku 2014 r. Park Miejski jest poddawany rewitalizacji, dzięki pozyskaniu prawie 2 mln złotych dotacji unijnej. /SyG/