Kościół filialny Narodzenia NMP, barokowy, wzniesiony w latach 1753-1757, restaurowany w 1963 r. Orientowany, murowany, jednonawowy, z wieżą od zachodu i węższym zakończonym trójbocznie prezbiterium, o wnętrzu nakrytym sklepieniem kolebkowym z lunetami. Całość wyposażenia rokokowa z XVIII w., z wyjątkiem gotyckiej rzeźby Piety z pocz. XV w.
Obecny budynek, murowany, wznoszony staraniem mistrza Christopha Josepha Hellmanna, powstał w stylu późnobarokowym w latach 1753-1757. Jego konsekracja ...
Kościół filialny Narodzenia NMP, barokowy, wzniesiony w latach 1753-1757, restaurowany w 1963 r. Orientowany, murowany, jednonawowy, z wieżą od zachodu i węższym zakończonym trójbocznie prezbiterium, o wnętrzu nakrytym sklepieniem kolebkowym z lunetami. Całość wyposażenia rokokowa z XVIII w., z wyjątkiem gotyckiej rzeźby Piety z pocz. XV w.
Obecny budynek, murowany, wznoszony staraniem mistrza Christopha Josepha Hellmanna, powstał w stylu późnobarokowym w latach 1753-1757. Jego konsekracja nastąpiła jednak dopiero w 1906 roku. Wyróżnia go z zewnątrz cebulasty hełm na wieży z latarnią. Wewnątrz, na łuku tęczowym między nawą a prezbiterium, zachował się kartusz z herbem krzyżowców, literami C.I.H. (inicjałami fundatora) oraz datą 1757. Unikatowym zabytkiem jest gotycka figura Piety, zdobiąca jeden z ołtarzy bocznych nawy głównej kościoła, powstała około roku 1420 w tzw. stylu pięknym. Styl ten upowszechnił się w Europie między 1390 a 1430 rokiem. Mając za wzór sztukę włoską, zdobył popularność w głównych ośrodkach centralnej Europy: Pradze, Wiedniu, Budzie i Kolonii. Dzieło z Dobrzykowic powstało najprawdopodobniej w jednym z wrocławskich warsztatów i zdradza wpływ sztuki czeskiej; zostało sprowadzone najprawdopodobniej przez krzyżowców do nieistniejącej dziś drewnianej, średniowiecznej świątyni. Do innych zabytków zaliczają się: ołtarz główny rokokowy, z około 1757 roku z obrazem “Narodzenia NMP i Trójcą Świętą” autorstwa bliżej nieznanego wrocławskiego malarza, tabernakulum o rozbudowanym cokole oraz obrazy z ołtarzy bocznych. Są to cztery płótna, z których dwa stanowią najprawdopodobniej repliki autorskie obrazów znanego barokowego malarza, wykształconego w Holandii, Michaela Leopolda Willmanna (1630-1706). Ukazujące tematy “Nawiedzenia NMP” i “Pokłonu pasterzy” obrazy wykonano w lubiąskiej pracowni Willmanna około 1665 roku wzorując się na identycznych pod względem kompozycji, kolorystyki oraz wymiarów obrazach powstałych dla klasztoru premonstratensów na Strahovie w Pradze. Przypisanie niedawno owych malowideł lubiąskiemu malarzowi jest o tyle ciekawe, iż po kradzieży praskiego malowidła “Nawiedzenia NMP”, światowej klasy dzieło z Dobrzykowic zwraca uwagę badaczy z Niemiec, Czech, Holandii oraz USA. Pozostałe płótna ołtarzy bocznych, z przedstawieniem “Św. Tekli” oraz “Św. Stanisława biskupa”, powstały około 1720 roku w warsztacie wrocławskiego malarza, Johanna Jacoba Eybelwiesera. Najprawdopodobniej te cztery płótna oraz dodatkowo chrzcielnica, pochodzą z kościoła św. Małgorzaty lub św. Krzyża w Gajkowie. Potwierdzałyby to materiały źródłowe, z których wynika, iż krzyżowcy do wykonania dachu świątyni w Dobrzykowicach użyli drewna z rozebranego kościoła św. Krzyża w Gajkowie. Pewien udział w fundacji kościoła dobrzykowickiego miał ród von Saurmów, którego kartusz umieszczony jest nad okazałą, rokokową amboną. Z tego samego okresu pochodzi grupa rzeźbiarska z glorią św. Jana Nepomucena, ciekawa pod względem ikonograficznym. Stosunkowo późnym zabytkiem jest obraz “Wszystkich Świętych” z 1888 (?) roku, autorstwa Ferdynanda Wintera oraz seria 14 stacji Drogi Krzyżowej tego samego malarza.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
10
/
