"Jeszcze w końcu lutego [oczywiście 1945 r.] ustabilizował się front wzdłuż linii kolejowej Wrocław-Jelenia Góra na odcinku od wiaduktu kolejowego przy ul. Grabiszyńskiej aż po wiadukt przy ul. Klecińskiej [bladego pojęcia o jaki wiadukt chodzi]. Tereny fabryczne dz. FUM i Fadromy znajdowały się mocno w rękach radzieckich. Dowództwo niemieckie spodziewało się jednakże każdej chwili generalnego ataku w rejonie Muchoboru Małego, Nowego Dworu i Kuźnik. Sukces wojsk w tym rejonie [...] zagrażał zakładom zbrojeniowym garnizonu, a w wyniku następnego natarcia można było się spodziewać utraty lotniska w Gądowie Małym.

Lotnisko broniło się do 1 kwietnia. Zdjęcie nr 1

W marcu zaledwie tysiąc metrów dzieliło piechotę radziecką od lotniska. Nie było mowy już mowy o lądowaniu ciężkich samolotów transportowych w ciągu dnia. Lądowanie samolotów przywożących broń, amunicję czy świeże oddziały żołnierzy lub też startowanie z rannymi żołnierzami odbywało się tylko nocą w świetle radzieckich reflektorów ustawionych w pobliżu lotniska. Doceniając powagę sytuacji dowództwo niemieckie wsparło pociągiem pancernym piechotę walczącą w rejonie Muchoboru Małego. Pociąg pancerny "Poersel", zbudowany we wrocławskich zakładach FAMO, rozpoczął akcję bojową 20 marca, kursując na odcinku Kuźniki-Muchobór Mały.

Stąd zaczynał swój kurs pociąg pancerny "Poersel". Zdjęcie nr 2

Stacja kolejowa (właściwie tylko przystanek) Wrocław-Muchobór Mały Zdjęcie nr 3

Siła ognia pociągu była pokaźna. Złożyły się na nią 4 działa kalibru 8,8 cm, 1 działo przeciwlotnicze 3,7 cm, 2 działka przeciwlotnicze 2 cm oraz 2 ciężkie karabiny maszynowe MG 42. Załogę stanowiło 108 żołnierzy i cywilnej obsługi technicznej. Pociąg pozostawał pod bezpośrednimi rozkazami dowództwa garnizonu, z którym łączność dowodzenia utrzymywała radiostacja zainstalowana w pociągu. Według danych komendanta twierdzy pociąg zniszczył w ciągu 10 dni 7 czołgów i 3 samoloty radzieckie w ogólnym rejonie Muchoboru i częściowo wspierał niemieckie pozycje w pobliżu lotniska. Wydaje się jednak, że wsparcie piechoty w rejonie zagrożonego lotniska w Małym Gądowie nie było jedynym zadaniem pociągu pancernego. Nie jest bowiem wykluczone, że miał wesprzeć wojska garnizonu przy próbach przełamania linii radzieckich i przedarcia się w kierunku zachodnim dla ugrupowań niemieckich broniących się w okolicy góry Ślęży. Próba natarcia Niemców w marcu w okolicach Muchoboru oraz projekty wypadu w tym kierunku sprzed kapitulacji zdają się potwierdzać nasze zdanie.

Pozycja pociągu pancernego, niejako przykutego do niedługiego odcinka torów, była jednakże nie do utrzymania. W ostatecznej fazie walk o rejon lotniska pociąg pancerny nie odgrywał już żadnego znaczenia. Przewaga siły ognia radzieckich artylerii miażdżyła w zarodku wszelką inicjatywę Niemców i 1 kwietnia wyeliminowała także z walki pociąg pancerny w okolicy lotniska. Straty osobowe wynosiły 30 % załogi pociągu. Dopiero po usunięciu szkód i uzupełnieniu załogi pociąg przesunięto na odcinek pułku Sauer na linii Karłowice - Różanka [gdzie stacjonował aż do 6 maja]."

Źródło: Karol Jonca - Alfred Konieczny UPADEK "FESTUNG BRESLAU" Rozdział VII Działania wojenne od początków marca do kapitulacji 1. Walki na południu i zachodzie miasta [s.188] Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wrocław 1963 r.