Polną drogę prowadząca, od dzisiejszej ul. Kopernika do restauracji i punktu widokowego (po 1925 r. do wieży widokowej) na górze Parkowej, wytyczono na przełomie XIX i XX w., aby ułatwić dojście na szczyt góry, możliwie najłagodniejszym podejściem. W tym czasie wędrówki po górach, uprawiano w strojach raczej odświętnych, co szczególnie dla pań, w długich sukniach, musiało być uciążliwe. Wzdłuż drogi ustawiono kilkanaście ławek (nie zachowały się). Po wcześniej wytyczonych ścieżkach turystycznych, poruszano się przy pomocy, zatrudnionych przez bielawskie Towarzystwo Sowiogórskie, przewodnika i tragarza. W dolnym odcinku droga została obsadzona czereśniami (stąd jej polska nazwa). /SyG/ Lata 20. XX w. Aleja „Georg Schenkweg” (Droga Georga Schenka, lub Aleja Czereśniowa). Aby wejść na szczyt Herrleinberg (Góra Krasnoludków), trzeba było pokonać znaczną wysokość, dlatego też wytyczono najłagodniejsze podejście. - ówcześni wędrowcy chodzili po górach w strojach i obuwiu nieprzystosowanym do wspinaczek: kobiety w długich sukniach i delikatnych butach, a mężczyźni w garniturach i klasycznym obuwiu. Droga dla takich piechurów musiała więc bardziej przypominać miejską promenadę niż górską ścieżkę. Pierwsze prace związane z wytyczaniem tego szlaku wykonywano już w XIX w. Wówczas na górze powstały ścieżki turystyczne, a na przełomie wieku – wygodna droga, którą nazwano „Georg Schenkweg” – od nazwiska właściciela zachodniej części góry, Georga Schenka. Inicjatorem budowy tej drogi był zarząd gminy Bielawa i towarzystwo turystyczne „Eulengebirgsverein” (Towarzystwo Sowiogórskie) - okrążała ona Górę Krasnoludków od jej południowego, najłagodniejszego stoku (dziś to główna aleja ogródków działkowych im. gen. Władysława Sikorskiego). Dla zmęczonych turystów przygotowane były na trasie liczne ławeczki ustawione w atrakcyjnych miejscach. /Rafał Brzeziński/ Obecnie wschodni odcinek Alei Czereśniowej biegnie przez teren ogrodów działkowych, założonych na zboczach i przełęczach gór Maciek, Maślanej i Parkowej w latach 70. XX w. /SyG/