 |
 |
||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
W miejscowości Podlesie, odległej zaledwie 3 km od ostatnich zabudowań Rusinowa. znajduje się nietypowy pomnik w postaci żeliwnego odlewu pnia drzewa. Choć obiekt ten ma ściśle historyczne powiązanie, to jednak upamiętnia również rosnącą w tym właśnie miejscu dorodną lipę.
Jednym z ostatnich epizodów III wojny śląskiej (zwanej siedmioletnią) była bitwa pod Burkatowem. Stanęły tu naprzeciw siebie armia austriacka wspierana przez Francję i pruska wspierana przez Anglię, a w końcowej fazie wojny ...
W miejscowości Podlesie, odległej zaledwie 3 km od ostatnich zabudowań Rusinowa. znajduje się nietypowy pomnik w postaci żeliwnego odlewu pnia drzewa. Choć obiekt ten ma ściśle historyczne powiązanie, to jednak upamiętnia również rosnącą w tym właśnie miejscu dorodną lipę.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Jednym z ostatnich epizodów III wojny śląskiej (zwanej siedmioletnią) była bitwa pod Burkatowem. Stanęły tu naprzeciw siebie armia austriacka wspierana przez Francję i pruska wspierana przez Anglię, a w końcowej fazie wojny również przez Rosję. Głównym zamierzeniem króla pruskiego Fryderyka II w tej bitwie było opanowanie twierdzy świdnickiej obsadzonej przez Austriaków. Rankiem 21 lipca 1762 roku doszło do zaciętej walki w pobliżu góry Grzybina (na wschód od Lutomii Górnej), w wyniku której wojska austriackie zostały wyparte z obronnych szańców i zmuszone do odwrotu. W następnym dniu, tj. 22 lipca 1762 roku dokonano masowego pochówku żołnierzy poległych w boju. Po stronie pruskiej zginęło wówczas 760 żołnierzy, a 850 było rannych. Straty Austriaków byty znaczne wyniosły bowiem 2,5 tys. poległych żołnierzy. Tego dnia rano Fryderyk II przybył na krótki odpoczynek do Podlesia do zajazdu, którego właścicielem był David Polte. Tu król zsiadł z konia, a zapobiegliwy karczmarz, odbierając konia Fryderyka II od ordynansa, przywiązał go do pierścienia wbitego uprzednio w pień lipy, rosnącej przed wejściem do obiektu. Ten stosunkowo krótki pobyt króla sprytny oberżysta skutecznie wykorzystał. Pierścień z klamrą pozostał w pniu, a po upływie niespełna 3 miesięcy drzewo znane było już pod nazwą 'Lipy królewskiej". Kiedy wreszcie 15 lutego 1763 roku na zamku myśliwskim w Hubertsburgu podpisano pokój kończący wojnę siedmioletnią, Polte zmienił nazwę drzewa na "Lipa Pokoju". Silna burza, która przeszła nad Podlesiem 10 sierpnia 1853 roku obaliła lipę. Jej wiek określano na 183 lata. Pień drzewa z otworem po klamrze starannie przechowywano. W puste miejsce po zniszczonym drzewie, wiosną 1855 roku posadzono wiotką, młodą lipę pozyskaną w najbliższej okolicy. Z bliżej nieznanych powodów uschła ona jednak po dwóch latach. Informacja o zniszczeniu pamiątkowego drzewa dotarła po czterech latach do dworu królewskiego i decyzją Fryderyka Wilhelma IV dla uczczenia pamięci Fryderyka II zaprojektowano i odlano z żeliwa pień lipy. Odlew wykonano w hucie Annahütte w Grzmiącej (huta istniała w latach 1855-1914) i posadowiono na posesji Poltego, dokonując uroczystego odsłonięcia 27 czerwca 1858 roku. Żeliwny pień posiadał umieszczone od strony wschodniej zamykane drzwiczki z napisem: "Już złamany pień. do którego przywiązałeś swego konia Fryderyku! Jednak z upływem czasu pamięć nie ginie". Omawiany żeliwny odlew pnia drzewa, ostatecznie nazwany "Lipą Fryderyka", można obecnie oglądać na podwórku prywatnej posesji w miejscowości Podlesie nr 21, obok drogi prowadzącej z Wałbrzycha, przez Niedźwiedzice, do Zagórza Śl. (Informacja z artykułu Bolesława Fary w "Wałbrzyskim Informatorze Kulturalnym") |
|||||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
|
|||||||||||
Żelazne drzewo - Lipa Fryderyka na innych fotografiach
|
|||||||||||
|
|
|||||||||||
 |
|
||
|---|---|---|---|