Bielbaw. Bielawa .......W lutym 1945 roku po skomasowaniu mniejszych zakładów oraz wydzieleniu i podporządkowaniu łódzkiej Dyrekcji Przemysłu Bawełnianego bielawskich zakładów "Dieriga" wraz z oddziałem produkcyjnym w Kudowie Zakrzu.... Zjednoczeniu Przemysłu Bawełnianego w Dzierżoniowie podlegało 28 zakładów włókienniczych (18 tkalni, 12 przędzalni) oraz trzy farbiarnie. Przy produkcji zatrudniono 5.850 pracowników, w tym 4.215 Niemców. Dane nie obejmują pracowników zatrudnionych w byłej firmie "Dierig". Inspektorat kontroli Zjednoczenia Przemysłu Bawełnianego w Dzierżoniowie rozpoczął pracę 10 grudnia 1945 r. Warunki pracy nie były wówczas łatwe, ponieważ niektóre z zakładów znajdowały się w znacznej odległości od Dzierżoniowa, a wszystkie inspekcje przeprowadzała tylko jedna osoba. Dopiero w maju przydzielono pomoc. W trakcie kolejnych kontroli, przeprowadzonych w pieszyckich firmach, piławskich zakładach oraz w bielawskiej wykańczalni Edgara Flechtnera, stwierdzono liczne nieprawidłowości w wyniku których kierownicy w/w zakładów zostali aresztowani przez PUBP. Inspektorat kontroli rozwiązano z chwilą likwidacji ZPB w Dzierżoniowie czyli 1 stycznia 1947 r. W okresie swojej działalności zatrudnieni tu urzędnicy przeprowadzili zaledwie 13 kontroli planowych. Siedmiu zakładów nie kontrolowano w ogóle, co w perspektywie prowadziło do dalszych nadużyć. Ich skalę ujawniły dopiero inspekcje przeprowadzone przez Gł. Inspektorat Kontroli CZPWłók., jednak niemal we wszystkich przypadkach dyrektorzy i kierownicy zakładów tłumaczyli się, że nikt ich nie instruował, w jaki sposób maja prowadzić powierzone im dawne niemieckie firmy branży włókienniczej.... cdn... źródło "Organizacja i działalność Zjednoczenia Przemysłu Bawełnianego w Dzierżoniowie w latach 1945-1947" Bartosz Grygorcewicz Rocznik Dzierżoniowski 2007
Data:
2013:10:27 10:22:36
ISO:
200
Ogniskowa:
4.7 mm
Aparat:
Panasonic DMC-TZ5
Przysłona:
f/3.3
Ekspozycja:
10/300 s
1878/79 – powiększenie farbiarni i apretury, później oddział kaliko (płócien introligatorskich) i tkalnia sukna pokrzywkowego (muślinu)
Budynek wyburzony został w październiku 2014 roku