Pierwotnie szpital katolicki wybudowany i prowadzony przez żeński zakon św. Elżbiety. Od 1863 r. po spaleniu dotychczasowego domu sierot przy ul Kopernika 2, do 1 kwietnia 1878 r. w szpitalu znalazły również schronienie dzieci. Jednak zarządzeniem władz, musiały opuścić szpital. Część dzieci przeniesion do Rettungs Anstalt (zakład dla dzieci moralnie zaniedbanych i opuszczonych) w Kamionkach, a pozostałymi dziećmi zaopiekowały sie rodziny bielawskie. Stało się tak, pomimo próśb zakonnic, aby poczekać jeszcze kilka miesięcy, do ukończenia budowy nowego sierocińca przy ul. Kopernika 2. 1 listopada 1878 r. sieroty wróciły do Bielawy i zamieszkały w nowym sierocińcu, którym jednak zarządzali (do 15 grudnia1897 r.) świeccy opiekunowie. Po wybudowaniu w 1901 r. nowego szpitala przy ul. Wolności 114, obiekt przekształcono na dom starców. Po II Wojnie Światowej, umieszczono tu internat Technikum Włókienniczego. Od 1989 r. jest komunalny budynek mieszkalny. /SyG/