W 1854 roku z okazji zbliżającej się 100 rocznicy bitwy pod Lutynią, na niewielkim wzniesieniu w pobliżu wsi Błonie (Schoenberg, 144m.n.p.m), gdzie król pruski Fryderyk Wielki obmyślił zwycięski plan ataku, wzniesiono na pamiątkę tego wydarzenia kolumnę zwycięstwa. Zbiórkę pieniędzy na budowę tego pomnika zainicjował wśród swoich oficerów pułkownik Wintzigerode, ówczesny szef sztabu 6 „Śląskiego” Korpusu Armii. Plan budowy pomnika przedstawiono królowi Fryderykowi Wilhelmowi IV dnia 12 sierpnia 1852, podczas jego wizyty we Wrocławiu z okazji Śląskiej Wystawy Przemysłowej. Król osobiście ufundował na budowę pomnika 3000 talarów. Na czworokątnym cokole ustawiono 15 metrową kolumnę z granitu, ukoronowaną pozłacanym posągiem bogini zwycięstwa o wysokości 3,5m. Wykonawcą posągu był Daniel Rauch (1777-1857), twórca pomnika Fryderyka Wielkiego w Berlinie i pomnika Bluechera we Wrocławiu. Sam pomnik wykonała firma Menzel z Nysy, co uwidocznione jest na cokole pomnika (na samym dole, po stronie południowej): Ausgef. v. Menzel in Neisse Na wschodniej stronie cokołu widniał napis: DIESE SÄULE ERRICHTETE KÖNIG FRIEDRICH WILHELM IV ZUM / ANDENKEN AN / KÖNIG FRIEDRICHS / DES GROSSEN / SIEG / AM 5. DECEMBER / 1757 (KOLUMNĘ TĄ WZNIÓSŁ KRÓL FRYDERYK WILHELM IV NA PAMIĄTKĘ WIELKIEGO ZWYCIĘSTWA KRÓLA FRYDERYKA WIELKIEGO 5 GRUDNIA 1757) Od strony zachodniej cokołu widniał napis: DURCH / BEITRAEGE / AUS DEM / VI ARMEECORPS (ZE SKŁADEK VI KORPUSU ARMII) /za Marek Masoń/