Początkowo były tu osobne trzy stawy, dwa duże i jeden mały narybkowy z groblami faszynowo-ziemnymi zasilane z potoku bez nazwy, płynącego równolegle do południowej strony ul. Szewskiej. Stawy te, były też częścią systemu zaopatrzenia w wodą przemysłową drukarni perkalu F. Suckerta . Po wojnie nie były eksploatowane gospodarczo. Na stawie środkowym, w lecie funkcjonowało "dzikie", ale licznie odwiedzane kąpielisko z trawiastymi plażami wokół stawu. Staw dolny (od strony Bielawy), miał brzegi zarośnięte wikliną, a na wodzie unosiła się rzęsa. Był to raj dla żab (m.in.rzekotka) i ptactwa (kaczka krzyżówka i kurka wodna (łyska)). W zimie oba duże stawy zamieniały się w lodowiska. Jedynie w małym stawie żyły karasie, w pozostałych oklejki i bardzo rzadkie płotki. Po 1970 r. duże stawy przebudowano i powiększono, w dwa, oddzielone tylko groblą wewnętrzną zbiorniki . Wewnętrzne skarpy umocniono betonem. Stawik narybkowy pozostawiono w dawnym kształcie. Całość ogrodzono betonowym płotem. Stawy jako rezerwuar wody przemysłowej, były pod zarządem wykończalni "Bieltex"-u przy ul. Ostroszowickiej. Po 1989 r. i upadku bielawskiego przemysłu włókienniczego, stawy przeszły pod zarząd wędkarzy z bielawskiego koła PZW./SyG/