Plac Wolności powstał dopiero po I WŚ, kiedy zakryto fragment koryta Bielawicy (Biela), naprzeciw nowej siedziby władz gminy Bielawa (budynek odkupiony od firmy Ch. Dierig w 1897r.). Stało się to prawdopodobnie w latach 1922-1923, jeszcze przed uzyskaniem praw miejskich (1 maja 1924 r.). Jeszcze w 1927 r. na środkowej części placu, poniżej domu nr 9 stał budynek mieszkalny . 1 marca 1925 r. obok siedziby władz miasta odsłonięto pomnik poległych w I WŚ bielawian. Po 1933 r. w centrum placu ustawiono fontannę z sową. Przez niemal sto lat (1946-1945) na tym placu organizowano cotygodniowe (w czwartek) targowisko (do lat 20. XX w. na lewym brzegu Bielawicy). Drugie targowisko (też w czwartek) funkcjonowało przy dzisiejszej ul. Wolności, naprzeciw domu nr 50, na lewym brzegu Bielawicy (Klein Markt). Po II WŚ targowisko zorganizowano na placu przy ul. Żeromskiego (na tyłach dawnego browaru). Na pl. Wolności do lat 80. funkcjonowały dwa przystanki PPK. Dawny pomnik poległych w I WŚ w kilku "ratach" likwidowano. Teraz pozostały po nim jedynie schody, a w miejscu centralnego pylonu, ustawiono w 2004 r. tablicę upamiętniającą powstanie tkaczy z 1844 r. /SyG/