MENU
Mury obronne w nowej odsłonie. Po prawej nowy amfiteatr. Szkolny przykład perspektywy.

Dodał: Krzysztof Bach° - Data: 2023-03-11 17:44:11 - Odsłon: 285
10 marca 2023

Data: 2023:03:10 12:14:12   ISO: 100   Ogniskowa: 20 mm   Aparat: NIKON CORPORATION NIKON D3500   Przysłona: f/9   Ekspozycja: 10/3200 s  


Miejskie mury obronne w Dzierżoniowie (Reichenbach) zaczęto wznosić pod koniec XIII wieku z polecenia księcia świdnickiego Bolka I.W 1333 roku książę Bolko, w dokumencie wystawionym we Wrocławiu, przeznaczył na ten cel wszystkie wpływy z niezasiedlonych parceli w obrębie murów Dzierżoniowa i poza nimi. Początkowo zbudowano jeden pierścień murów, których grubość dochodziła u podstawy do 120 cm. Pewnie pierwszy pierścień murów był znacznie skromniejszy od zachowanego dzisiaj, ale systematycznie go rozbudowywano i modyfikowano. Wkrótce pierwszy pierścień murów zaopatrzono w baszty. W 1428 roku Dzierżoniów padł ofiarą husytów, aczkolwiek źródła z tych czasów są bardzo skąpe.
Po okresie wojen wzniesiono drugi pierścień murów, zewnętrzny, oddalony od pierwszego o 7- 8 m. Był niższy od pierwszego i nie posiadał baszt. Muru miejskie posiadały 4 bramy: ŚWIDNICKĄ, WROCŁAWSKĄ, ZĄBKOWICKĄ (zwaną również Piławską) i WODOPOJOWĄ, która prowadziła w kierunku rzeki Piławy. Objął on swoim obwodem również obie budowle zamkowe.
Najgorętszy okres w historii murów przypada na lata wojny trzydziestoletniej (1618-1648). Przez miasto wielokrotnie maszerowały wojska walczących stron, a mieszczanie byli obciążeni kolosalnymi kosztami wojennymi. W murach Dzierżoniowa stacjonowały wojska czeskie i saskie. W szczególnie okrutny sposób wojska katolickich Habsburgów traktowały ewangelików. W styczniu 1629 r. dragoni księcia Karola Lichtensteina wkroczyli do miasta i siła zmusili jego mieszkańców do przyjmowania wiary katolickiej. We wrześniu 1632 roku wojska Liechtensteina opuściły miasto, do którego natychmiast wdarły się przemocą oddziały saskie i rozpoczęły plądrowanie. 2 lutego 1633 r. pod miastem ponownie pojawiła się armia cesarska dowodzona przez gen. von Gotza. Rozgorzała zacięta walka. Sasi wycofali się na rynek, następnie na zamek, gdzie musieli skapitulować. W początkach marca miasto odbiły wojska saskie. Przystąpiły one natychmiast do ponownego umocnienia Dzierżoniowa. Wokół miasta zaczęto usypywać wysokie wały ziemne, które nazwano odtąd szwedzkimi szańcami. Powstało pięć silnych bastionów: przy cmentarzu obok starego zamku, Na górze Młyńskiej, przed bramą Wodopojową, nad rzeczka Młynówką przy drodze na Bielawę i na prawo od bramy Wrocławskiej, najsilniejszy, ponieważ ukształtowanie terenu w tym miejscu sprawiało, że mury były za niskie; miał on kształt pięciokąta. Obok dzisiejszej wieży ciśnień usypano szczególnie silne umocnienie w postaci fortu. Pogłębiono też podwójne fosy, które ciągnęły się wzdłuż szańców. Prace fortyfikacyjne wykonali mieszczanie, a nowe umocnienia przydały się już wkrótce. Pod koniec maja 1633 r. pod murami Dzierżoniowa, stanął dowodzący armią cesarską gen. Jan Ulryk Schaffgotsch.
W XVIII w. rozpoczęła się stopniowa likwidacja dawnego systemu umocnień. W 1764 r. rozebrano wieże przy bramie Wrocławskiej i Świdnickiej. Ale po wzniesieniu w latach 1795 - 1798 nowego kościoła na miejscu dawnego zamku zbudowano nowa bramę, w nowej klasycystycznej formie. Niestety w latach 1859 -1864 ostatecznie rozebrano wszystkie bramy miejskie, włącznie z nową bramą Świdnicką, jako ostatnią. W 1864 r. zasypano również fosę po prawej stronie od byłej bramy Ząbkowickiej, tworząc promenadę biegnącą aż do Wysokiego Szańca. W 1795 r.zniesiono część tzw. Szańca Umarłych, biegnącego w prawo od bramy Świdnickiej. Na jego miejscu, w tym samym roku, założono nowy cmentarz ewangelicki ufundowany przez Fryderyka Sadebecka.
W 1886 r. radni zdecydowali o zasypaniu fosy szańcowej między ul. Świdnicką i Wodopojową, a także częściowym zniesieniu Wysokiego Szańca. Prace trwały kilka lat. Grzbietem dawnego wału obronnego biegnie obecnie zadrzewiony trakt spacerowy. Na początku XX w. miasto planowało również zniesienie szańca zwanego "barbakanem"lub ", leżącego niemal naprzeciwko dzisiejszego I Liceum Ogólnokształcącego. Z pomysłu jednak zrezygnowano ze względu na drzewostan.
=====================================

  • /foto/6523/6523560m.jpg
    1895 - 1930
  • /foto/7732/7732749m.jpg
    1925 - 1930
  • /foto/5744/5744024m.jpg
    1930 - 1945
  • /foto/8556/8556759m.jpg
    1936
  • /foto/3895/3895913m.jpg
    2010
  • /foto/3895/3895914m.jpg
    2010
  • /foto/3895/3895916m.jpg
    2010
  • /foto/3948/3948256m.jpg
    2011
  • /foto/4935/4935289m.jpg
    2014
  • /foto/4935/4935320m.jpg
    2014
  • /foto/4935/4935321m.jpg
    2014
  • /foto/6244/6244270m.jpg
    2016
  • /foto/6313/6313010m.jpg
    2016
  • /foto/6523/6523585m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525387m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525388m.jpg
    2017
  • /foto/6525/6525389m.jpg
    2017
  • /foto/9264/9264586m.jpg
    2017
  • /foto/9264/9264589m.jpg
    2017
  • /foto/9262/9262838m.jpg
    2021
  • /foto/9262/9262853m.jpg
    2021
  • /foto/9262/9262861m.jpg
    2021
  • /foto/9262/9262864m.jpg
    2021
  • /foto/9264/9264625m.jpg
    2021
  • /foto/9264/9264628m.jpg
    2021
  • /foto/9264/9264633m.jpg
    2021
  • /foto/9266/9266282m.jpg
    2021
  • /foto/9266/9266283m.jpg
    2021
  • /foto/9266/9266284m.jpg
    2021
  • /foto/10281/10281397m.jpg
    2023

Krzysztof Bach°

Poprzednie: Młyn Dzierżoniów Strona Główna Następne: Pomnik Jana Pawła II